Ongelukje...

Hey lieve mensen..

Ik ben er weer achtergekomen dat een ongeluk in een klein hoekje zit.

In mijn geval was dit gewoon van de stoep op de straat stappen.. Marie-louise en ik waren even naar de kleermaker geweest om de jas en broek van Marie-louise op te halen.
We liepen naar buiten naar onze fiets.
Ik stapte van de stoep op de straat en ik ging finaal door mn enkel heen.
Ik Marie-louise meteen ijs laten halen om te koelen, want ik voelde dat t goed fout zat.

De kleermaker was hierna zo lief om mij met de scooter terug naar t huisje te brengen..ik kon niet fietsen..kon niet op mn voet staan.

In het huisje maar weer verder gegaan met koelen..Maar mn enkel werd steeds dikker en dikker.. Uit eindelijk na ruim 1 uur koelen toch besloten om naar de dokter te gaan. Marie-louise is een scooter gaan huren om mij te vervoeren.

Wij naar de dokter gegaan. Deze zij meteen laat maar een rontgenfoto maken.. Dit konden we aan de andere kant van de kruising doen.Daar zat een dokter/soort van kliniek met rontgenappartuur. Wij daar naartoe gereden maar helaas hier deed t rontgenapparaat t niet.. die verwezen ons door naar t ziekenhuis van cha-am..

Tja mensen cha-am heeft ook een ziekenhuis (wist ik ook maar heel vaag, had toevallig eens een bord gezien.) dus ML met mij en de scooter naar t ziekenhuis..

Hier aangekomen ja er moet een foto gemaakt worden van je enkel..maar we hebben geen personeel meer voor t rontgenapparaat, kom maandag maar terug.. Dacht t dus niet..

Okey wij onze suthipong gebeld of hij aub met mij naar hua-hin kon rijden, naar het San paolo hospital.
San Paolo Hospital worden meestal al de toeristen naar toe gebracht. Hier spreken ze ook vrij goed engels.

Hier eerst een pasje laten maken, dokter bezocht, tja u moet een ronthenfoto laten maken..Dat zullen we dan maar meteen gaan doen..gelukkig deed het apparaat t hier wel.. Wel behoorlijk veroudert gezien met nederland, maar hij deed t..
Hierna weer terug naar de dokter.
Gelukkig constateerde deze geen breuken (had ik ook niet verwacht).. Maar ze zij wel dat ik scheurtjes in mn enkelbanden had.. heel vervelend dus..
Na een drukverband, verzameling pillen, een spuit met medicatie heb ik geweigerd.. en een rekening.mocht ik weer terug naar cha-am..

Uiteindelijk heeft t 5 uur geduurd met t bezoek van alle dokters enz.. voordat ik wist wat er aan de hand was..

Dus ik moet nu rustig aan doen en mn been hooghouden. Lopen kan ik er nog niet op.. maar alles komt goed.
nee ik kom echt niet eerder naar huis!! Sorry..haha

Kus knuff liefs Katja

p.s. De hangmat is wel een ideale plek om te liggen, mn pootje ligt hier automatisch hoog in..:D

p.s.2 heb wel een aandenken aan t ziekenhuis..heb een ponskaartje gekregen..hahaha