15.01.09 t/m 20.01.09

Donderdag 15.01.09

Vandaag weer stage op Bangyao. Vandaag start ik met Vegetables op deze school.
Ik heb met alle groepen een woordspin gemaakt met groentes. Met de lagere groepen heb ik deze minder uitgebreid gedaan dan met de hoogste groep. Er kwam veel initiatief van de kinderen uit. Dit is wel grappig. De kinderen schreeuwen allemaal door de klas wat ze weten. Tja in Nederland accepteer je dat niet snel, maar hier werken ze niet met vingers. En om dat er in te gaan stoppen voor de paar weken, daar heb ik eerlijk gezegd niet aan gedacht. Want als ik met de leerlingen een woordspin maak, doen ze goed mee en roepen de woorden door de klas, maar als ik me omdraai en met mijn gezicht naar de klas sta, dan is het wel stil. En anders breng ik mijn vinger naar mijn lippen (sst) dan is het ook stil.
Ik heb met alle klassen natuurlijk de game (zoek je maatje gedaan). Dit is echt een heel groot succes! Blijft nog steeds super leuk om te zien. En sommige klassen blijven smeken om het spel nog een keer te doen. Soms zwicht ik, maar het spel is wel leerzaam, ze leren de woorden uitspreken, plus ze maken een koppeling tussen plaatje en woord, waardoor de betekenis duidelijk word.
Ook heb ik de groepen allemaal een dialoog laten overschrijven, deze ga ik komende week met ze oefenen! Ook zoiets, hier kom je erachter dat je bij ons op stage toch wel makkelijk hebt, we hebben allerlei methodes (ook voor Engels), we hebben kopieerapparaten, we hebben verschillende middelen en materialen die we kunnen gebruiken tijdens lessen. Hier heb ik niks tot mijn beschikking, alleen een schoolbord en krijt, als ik heel goed zoek en vraag vind ik nog lege blaadjes waar de kinderen mogelijk op kunnen tekenen. Verder is het dus heel creatief zijn met wat je hebt!. Dus de kinderen moeten zelf de dialoog overschrijven in het schrift.

Vandaag weer op de scooter naar huis gebracht van stage. Wat een humor, veilig is anders, maar ik vind t erg leuk. Kan ik wel van genieten. Lekker door het landschap crossen. De grootste lol was dat ik door een mannelijke leerkracht naar huis werd gebracht, deze sprak geen engels en wist ook niet de weg. Dus ik moest hem maar even de weg vertellen. Ik heb maar voor de veiligste scooter weg gekozen (25 min met scooter). En met handen kun je heel goed de weg wijzen. Had de leerkracht weer geluk dat ik de weg wel wist( mijn coördinatie is niet slecht!) Het schijnt dat ik volgende week donderdag ’s ochtends opgehaald wordt door hem op de scooter, tenminste als ik hem goed heb begrepen (mijn thais houd nog altijd op bij tot 10 tellen) Ik ben benieuwd.

Vrijdag 16.01.09
Vandaag geen stage want het is de dag van de leerkracht. Zoiets wordt je hier altijd op het laatste moment verteld. Maar dat is nu eenmaal de mentaliteit van hier. Een dagje vrij is natuurlijk wel lekker, maar zo blijft er al helemaal niks meer over van de stage, we hebben nog maar zo weinig dagen.
Tja en wat doet Katja meestal op een vrije dag, ja ze gaat naar het strand! Het strand vind ik echt heerlijk, echt mijn ding.

Zaterdag 17.01.09
Vandaag zijn we (Carlijn, Suus, Susan en ik) met de universiteit naar Bangkok gegaan. We zijn met het kleine uni busje opgehaald bij ons huisje. Het was 3 uur rijden naar bangkok. De rit verliep niet altijd even vlekkenloos. We werden vaak genoeg gelanceerd in het busje. Gaten in de weg is niets hier, en dan rijden ze ook nog behoorlijk hard! Je rijdt dan ook regelmatig hier langs een ongeluk. Is de normaalste zaak van de wereld hier. Niemand kijkt er van op.
Op de uni aangekomen kregen we de tijd om iets te eten. De uni had een grote kantine en veel keus uit eten. Dus dit hebben we maar uitgeprobeerd. Ik heb rijst en iets van varkensvlees (tenminste dat denk ik) gehad. Het smaakte in ieder geval heel lekker. Tja en de kosten hiervan waren 60 cent. Tja hier kan Fontys niet aan tippen. Hierna hebben we een korte rondleiding op de uni gekregen. We zijn gestopt bij een soort bioscoopzaal. Pluchen rode stoelen, vloerbedekking waar je in weg zakt (oerlelijk) overal van die theatrale gordijnen (nog lelijker). Hier kregen we te horen dat er ceremonie gaat plaatsvinden, waarvoor en voor wie weten we niet. Maar wij zijn hierbij. Eerst had de algemene directeur een praatje gehouden, Daarna onze directeur van de uni. En toen moesten wij ons voorstellen. Carlijn heeft mooi ons allemaal voorstelt, wie we waren en wat we hier kwamen doen. Wat hier verder het doel van was weten we nog altijd niet, maar dat doet er verder ook niet toe. Hierna kregen een aantal mensen een soort glasplaat uitgereikt. Natuurlijk werd alles op film en foto vastgelegd. Na de ceremonie zijn we even gaan internetten, de rest van de rondleiding hebben we geschrapt. Dit was in het thais en veel hadden we er toch niet aan. Tenminste dat vonden wij. Na het internetten zijn we naar een weekendmarkt gebracht, helaas niet veel spectaculaire dingen om te kopen, dus ik ging ook met vrij lege handen naar huis. Helaas volgende keer beter.

De rit terug van Bangkok naar Cha-am was vreselijk. Het eerste stuk ging nog vrij goed, maar daarna nam de chauffeur een alternatieve weg. Hartstikke bochtig, erg donker, reed vrij hard, en inhaal manoeuvres in onoverzichtelijke bochten was heel normaal. We hadden het idee dat hij echt levensmoe was. Hij haalt dus in onoverzichtelijke bochten in, om vervolgens een tegenligger tegen te komen, en dan extra gas geven om er toch nog even voor door te piepen, om vervolgens een scooter tegen te komen die zonder licht rijd, dus vol op de rem. Niet heel erg prettig. Of hij rijd over een normale asfalt weg en de weg houdt ineens op, hij crosst dus door het zand/modder, met allerlei gaten in het ‘wegdek’. Tja en ineens is daar dan water met een geïmproviseerd houten bruggetje van wat palen, maar hij crosst even hard door. Ik was dan ook behoorlijk wagenziek en ontzettend blij dat ik leven en zonder kleerscheuren aangekomen was in Cha-am.

Zondag 18.01.09
Vandaag hadden we afgesproken om met ons allen bij Meneer Suthipong en zijn vrouw pam te gaan eten. Dus we zaten al om 10.00 uur s ochtends in de bus naar Pethcaburi. Om 11.00 uur kwamen we daar ongeveer aan en zijn we uit de bus gestapt. Hier werden we opgewacht door de directeur van mijn stage op maandag en dinsdag. Hij bracht ons naar het huis van suthi (zoals we hem liefkozend onder ons 6en noemen). Hier hebben we heerlijk gegeten. Geen idee precies wat, iets van pastas maar wel erg lekker. Hierna belde Miranda ons op. Ze voelde zich echt niet lekker. Ze was al vanaf woensdag niet lekker. Dus ik had al meteen besloten om naar haar toe te gaan. We zijn uiteindelijk allemaal naar huis gebracht door Suthi en mijn directeur. Miranda, Suthi, Pam en ik zijn hierna doorgereden naar het ziekenhuis in Hua-Hin. Het was beter om Miranda een nachtje te laten opnemen.

Maandag en dinsdag.
Zoals jullie al hebben kunnen lezen op de site heeft Miranda 2 nachtjes in het ziekenhuis gelegen.

foto's -> http://www.mijnalbum.nl/Album=SFZAUZ38

groetjes katja