laatste daagjes Laos.

Hallo Lieve mensen,

Ondertussen ben ik verschillende busritten en plaatsen verder.

Mijn laatste berichtje heb ik geschreven in Luang Prabang. ( door een foute datumvermelding staat dit bericht op 15-2.)

Vanuit Luang Prabang ben ik met een minibusje naar phonasavan gegaan. Als eerste werd ik bij mijn hostel opgehaald door een tuktuk die mijn en de medereizigers bracht naar het busstation. Hier aangekomen meteen maar kennisgemaakt met de medereizigers voor de komende uren. Dit waren 11 personen.Wij vroegen ons meteen het volgende af: gaan ze echt 11 personen in in busje stoppen voor 9 personen. (Formaat bus, iets groter als een opel zafira maar wel met 3 banken.)Ja want in laos pas je wel met 4 mensen op een bank. Laten wij europeanen en australiers nou net iets groter en breder zijn als de mensen van laos. Zelfs ik ben hier groot! (en dat wilt wat zeggen voor zn kleintje ;)) Na wat geprop, geschuif want het paste echt niet, heeft de chauffeur besloten dat dan ook voor nog maar 2 mensen moesten gaan zitten. Nadat de zitplaatsen geregeld waren kon de bagage op het dak gebonden worden. Hierna konden we vertrekken.

Even extra info over de wegen in Laos:
* Je hebt 4 soorten wegen:
- verharde weg ofwel asfalt wegen met veel gaten (dus een hoop geslinger om de gaten te ontwijken)
- half verharde weg ofwel Kiezelwegen met veel gaten (ook geslinger dus)
- onverharde weg ofwel modderwegen, bij droog weer redelijk te doen maar bij regen waardeloos.
- nummer 4: een combinatie van deze 3 wegen met een hoop geslinger, en ook wel de meestvoorkomende weg.

De afstand van luang prabang naar Phonsavan is ongeveer 225 km. Gezien de wegomstandigheden, en het feit dat het een hele bochtige naar boven en beneden gaande bergweg met regen onderweg kostte dit 7 uur (gelukkig was ons dit al meegedeeld) Het verbaasd me nog steeds dat ik niet wagenziek ben geworden.
In phonsavan aangekomen op het busstation werden we meteen belaagd door de mensen om ons een hostel aan te bieden. Gwen (amerikaans meisje ook in de bus) en ik besloten om samen een kamer te delen voor de komende 2 nachten. Samen kozen we een guesthouse, onder t motto van we willen graag de kamer eerst zien voordat we beslissen,en lieten ons hier naartoe brengen. Nadat we nog even onderhandeld hebben over de prijs, zijn we na het zien van de kamer ermee akkoord gegaan. phonasavan stelt verder niet zoveel voor dus we zijn 's avonds de excursie naar de plain of jars gaan regelen, een hapje gaan eten en hebben een film gekeken op de tv.

De dag erna moesten we ons om 8.45 melden bij het reisbureau, hier werden we samen met 2 andere mensen opgehaald voor de tour. Wat zijn we gaan bezichtingen: jarsite 1, jarsite 3, t dorpje waar ze de laolao maken (soort van rijswiskey), dorpje waar ze van de bommen lepels en armbanden maken, een gebied met allerlei kraters van bommen en een oude oorlogstank.
Ons ging het voornamelijk om de jarsites. wat is nu zn jarsite: een weiland/ stuk grond waar stenen vazen liggen van diverse grote afmetingen. Ze weten dat die vazen er al 2000 jaar liggen, maar hoe ze er komen en waar ze voor dienen is eigenlijk nog altijd een raadsel.De vazen zijn in 1930 ontdekt. Het zijn op dit moment vrij afgebakende gebieden waarin je je moet voortbewegen maar dat komt omdat hier nog veel bommen en mijnen liggen vanuit de vietnam oorlog (1964 -1973) Een gedeelte is vrij gemaakt van bommen en mijnen maar je mag dus niet van de paden/vakken af.
Jarsite 3 was iets moeilijker te bereiken: hiervoor moesten we een aantal rijstvelden doorkruisen om de jarsite te bezoeken. Het ziet vreemd uit ineens een gebied met diverse vazen (een heel aantal groter dan mij) De rest was niet zo interressant maar dat kwam ook doordat de regen met bakken uit de hemel viel. we hebben dan ook diverse keren moeten uitstappen om het busje te duwen omdat deze vast zat in de modder.
's avonds kwam gwen 2 jongens uit singapore tegen, die ze al eerder was tegen gekomen gedurende haar reis, dus gezamelijk met zn 4 een hapje gaan eten. wij hebben daarna 's avonds nog een filmpje gekeken en de tas ingepakt voor ons vertrek naar Vang vieng.

's ochtends weer opgehaald door een tuktuk om ons naar t busstation te brengen. We zaten maar met 7 man in het busje naar vang vieng ofwel we hadden een zee van ruimte. Van phonsavan naar vang vieng was een afstand van 155 km ofwel 5 uurtjes met de bus.
aangekomen in Vang vieng samen met gwen en de australiers een tuktuk naar het centrum genomen. Gwen en ik gingen ieder op zoek naar een ander guesthouse maar zijn wel 's avonds gezamelijk gaan eten.

Vang vieng staat in de Lp beschreven als het salou van europa, het cancun van amerika enz. Ofwel je houd er van of je haat het. Als je naar vang vieng gaat dan ga je tuben.tuben= met een binnenband van de vrachtwagen de rivier afdrijven.Nou zou je zeggen is dat alles. Nee dat is niet alles. Overal langs de rivier zijn barretjes. Bij elke bar proberen ze je natuurlijk naar binnen te lokken met gratis shotjes, gratis snacks enz.Ook heeft elke bar wel een plek waar je of met een touw de rivier in kunt zwaaien, of een glijbaan, kabelbaan noem maar op. Ofwel het is een groot feest. Maar natuurlijk kan dit ook voor gevaarlijke situaties zorgen, als je half bezopen met een touw de rivier inzwaait en niet goed oplet kun je op iemand terecht komen..(gemiddeld 1 dode per maand )

Gwen en ik hadden samen afgesproken om te gaan tuben, want samen is gezelliger als alleen. Wij hadden wel besloten om gewoon nuchter te blijven, misschien een beetje saai maar wel veilig. We zijn bij een aantal barretjes gestopt om van glijbanen enz af te gaan en om natuurlijk wat fris te drinken en een hapje te eten. Wij waren dan ook mooi weer voor 6 uur terug in vang vieng om onze band in te leveren.
Hierna zijn we een hapje gaan eten, ondertussen zagen we steeds meer mensen zwaarbezopen terugkomen van het tuben, wat voor veel valpartijen zorgden op de geweldige weg.
's avonds toen we een rondje door het dorp liepen kwamen we de jongens van singapore weer tegen, hier nog gezellig mee gekletst en eentje gedronken.

De dag erna al vroeg opgestaan om met gwen naar de organic farm (biologische boerderij achtig iets)te gaan. we hadden besloten om dit per fiets te doen (3 km enkele reis) Op de boerderij aangekomen hebben we ontbeten met mulberry pannekoeken, toast met mulberryjam en mulberrysap. Ik weet nog steeds niet wat mulberry voor een fruit is en of hier een nederlandse vertaling voor is, maar het is wel lekker. Hierna terug naar het dorp gefiets om bikinis te gaan halen. we hadden het plan opgevat om naar de grot met de blue lagoon te gaan. zodat we hier konden zwemmen. DIt was een tocht van 7,5 km. De heenweg was geen probleem, het zonnetje scheen en in een half uurtje waren we op de plek van bestemming. we waren nog geen 10 min daar of de jongens van singapore arriveerden met scooters. Samen zijn we toen de grot gaan bezichtigen om vervolgens een duik te nemen in de blue lagoon. Ook hier kun je weer met een touw het water in zwaaien of vanuit de boom het water in springen.
na 1,5 uur gezwommen en in de zon gelegen te hebben begon de lucht behoorlijk te betrekken. Ofwel tijd om terug te gaan met de fietsen. We waren de parkeerplaats nog niet af of het viel met bakken uit de hemel (miezerregen kennen ze hier niet. het is of niks of heel veel) Binnen no-time helemaal doorweekt. Na 1 km hadden we een stop bij een restaurantje ingepland om te schuilen. Na 45 min schuilen zijn we maar weer op pad gegaan. De weg was een modderpad en door de regen was het vreselijk. we bleven met onze fietsen steeds vastzitten in de modder. Na een paar keer hulp gekregen te hebben van de lokale mensen (fietsen afspuiten als we een dorpje in kwamen) Zijn we naar 3 uur lopen/ proberen te fietsen toch weer terug in Vang Vieng. De modder zat tot achter mn oren. "s avonds weer gezamelijk gaan eten en afscheid genomen van gwen. Zij gaat al richting vientiane, maar ik blijf nog een dagje langer in Vang Vieng.

Een dagje helemaal niks doen. Heerlijk. Ik ben naar het restaurant gegaan waar ze de hele dag friends hebben opstaan, ik heb me hier neergelegd (een grote hoop kussens met een laag tafeltje) en heb gedurende 5 uur lang diverse fruitsappen, fruitsalades, water en cola laten brengen. Ook heel ideaal, je mag hier rustig in slaap vallen. Het personeel maakt je na een uur wakker. Er wordt dus echt genoteerd wanneer je in slaap valt -> tuurlijk is mij dit ook gebeurd ;) Uiteindelijk na 5 uur in het restaurant liggen moest ik omgerekend 7,90 euro betalen. (ja ik heb duur gedaan)
Na t restaurant een busticket gaan regelen voor vientiane, om vervolgens mijn tas te gaan inpakken en te slapen.

's ochtends weer opgepikt door n tuktuk om naar het busstation gebracht te worden. Op het busstation kom ik de jongens van singapore weer tegen, ze zitten ook bij mij in de bus. Na een beroerde busrit van ruim 4 uur aangekomen in vientiane ( buschauffeur leek wel een formule 1 rijder). Vientiane is de hoofdstad van Laos en is zo groot als maastricht.. Midden in het centrum werden we eruit gegooid en toen ben ik opzoek gegaan naar een hostel. om 7.00 uur verzameld voor een hotel samen met gwen en de jongens van singapore. De jongens wisten een goede plek om te gaan eten (plek uit de lp). Hier naar toe gelopen en ons eten besteld. Tijdens het eten voelde gwen en ik iets bij onze voeten. Wij gingen ervan uit dat dit een kat was, want die zater er veel in t restaurantje, maar toen we keken was t dus een flinke rat. Gwen en ik natuurlijk gillen en snel onze voeten omhoog getrokken. De jongens hadden de slappe lach...
Hierna nog even de supermarkt ingedoken voor iets lekkers, een ontbijtafspraak met gwen gemaakt en gaan slapen.

Ik ben nog naar de ontbijtafspraak met gwen geweest maar daarna heel snel terug naar mijn hostel. Jawel ik heb niet meer als de wc en mijn bed gezien..Om kort en krachtig te zijn: ik hield niks binnen en alles kwam eruit.

Gelukkig toen ik vanochtend wakker werd voelde ik me een heel stuk beter! Het rommelt nog een beetje maar ik houd in iedergeval weer alles binnen. Vandaag n rondje door de stad gelopen en rustig aan gedaan. Morgen nog de stad verkennen en zondag stap ik in de bus naar Hanoi (vietnam).

Voor zover de verhalen,

Helaas geen foto's, krijg ze niet upgeload.

zonnige groetjes en veel liefs!

Katja